NEC – Twente vanuit de skybox

Toch nog even over NEC – FC Twente, voor we de wedstrijd definitief uit ons geheugen verbannen. De cijfers: 605.000 kijkers voor de buis, 12.000 toeschouwers in de Goffert, waarvan enkele honderden Twente-supporters in het uitvak en (minstens) één in de skybox. Klik op 'Lees verder' voor zijn verslag.

BadMuts: "NEC uit. Eindelijk weer een wedstrijd. Na, in december, AZ thuis gemist te hebben vanwege werk, lag er nu een uitnodiging van een leverancier voor de wedstrijd NEC uit. Skybox. Het beeld van bobo's doemt voor me op. Nette pakken, sigaren en extreem overdone praten. Aaaarrrgh! Niet mijn ding! Maar ja, nog nooit in een skybox gezeten en het drinken, plus hapjes, gratis en op rekening van de leverancier. Toch maar doen. Je weet nooit wat je mee maakt!

Aangekomen bij het Goffert loop je naar binnen. Nette pakken overal. Blikken worden er op je geworpen. Ik hoor hier niet. Ik weet het. Zij weten het. Of komt het omdat ik daar rond loop met m'n kale kop en witte sneakers aan…en zonder net pak. Who cares! Op naar de hapjes en drankjes!
In de skybox wacht je een delegatie van pakken op. Handjes schudden. Het hoort erbij. Onnozel gepraat, de tijd dodend tot je de tribune op kan om naar de wedstrijd te kijken.

Mooie plek hebben ze me gegeven. Samen met een aantal collega's zitten we op de tweede rij van onder. Goed overzicht. De spelers komen het veld op en de jongs, in het uitvak, beginnen te zingen. Kriebels. Kijk onze begeleider aan en vraag of we niet verplaatst kunnen worden naar het uitvak. Daar is het toch stukken beter dan hier, op de hoofdtribune, te zitten met een dikke NEC-er naast je die zijn zoontje vertelt dat Denneboom er ook is. Je mag 'm terug hebben hoor? Strik eromheen en voila!

Maar goed, de wedstrijd vangt aan en Twente is overduidelijk sterker. NEC komt er niet echt aan te pas. Om me heen hoor ik NEC supporters lovend over het spel van onze FC. Doet me goed. Tot plots NEC voor Boschker opduikt en een grote kans verzuimt af te maken. Wakker worden jongens! Dit mag niet! Dan toch, ineens, maar wel verdiend de 0-1. Ik spring op en begin te schreeuwen. Een goed gevoel komt over me. Twente zet aan. Kans na kans komt voorbij en de 0-2 wordt niet gemaakt. Wat is dit? Hier had het afgemaakt moeten worden. Twente kakt in. Begint met zichzelf te knoeien en laat NEC meer en meer komen.

Overtreding op Twente. Ik vloek en schreeuw dat het een overtreding is. Die dikke NEC-er naast me kijkt me aan en meent te moeten zeggen met z'n accentje dat het geen overtreding is. Een kwade blik werp ik op hem. Irritaties en ergernissen. Vastgelegd in één blik. En ik kijk weer voor me. Naar het schouwspel dat voetbal heet. Althans, dat deze avond z'n best doet om voetbal te heten.
Aanval NEC. Braafheid maakt een overtreding. Penalty. Vol ongeloof besef ik dat de 1-1 nu snel dichterbij komt. Klote! Het is 1-1. Ergernissen wederom!

De tweede helft ging het niet beter. Klote NEC-ers om je heen die, bij drie keer de bal overspelen van NEC, euforisch worden en hun team de hemel in prijzen. Jullie staan onderaan! Niks om euforisch om te zijn! Er wordt gewisseld. Van Beukering. Leeft die ook nog? Altijd al een lepe speler gevonden. Om dat, voor mezelf, te bevestigen vermeld ik het ook nog ff bij mijn collega. Aanval NEC. Van Beukering kopt. 2-1. Godverdegodver! Koud en wel net in het veld. Eerste de beste aanval, helemaal vrij, kan hij koppen en staan we achter. Wat is dit voor een vertoning!

Nog 20 minuten. Is dit afgesproken werk? Zou je haast denken. Twente lijkt niet meer de drang te hebben om te scoren. Of ze het wel best vinden. Kom op jongens! Je wil toch bovenin mee blijven draaien!? De tijd tikt voorbij. Angstig valt mijn blik, met regelmaat, op het scorebord en zie dat het bijna einde speeltijd is. Kansen zijn er zat geweest, maar trefzeker is alleen Nkufo. Weer een aanval van NEC. Zomer schoffelt de speler neer. Haverkort fluit niet. Het hele stadion veert op en een regen van vloeken en verwensingen dalen neer op het veld. Iedereen vraagt om een penalty, maar die wordt niet gegeven. Even, maar voor heel kort, verdwijnen mijn ergernissen naar de achtergrond en verspreidt zich een grote glimlach op mijn gezicht.

Twente valt aan. Het is bijna afgelopen. Engelaar aan de bal. Engelaar haalt aan. Zie de bal langs Babos de goal in rollen! Ik veer op, expres uitbundig juichen om ervoor te zorgen dat de ergernissen bij mijn omstanders komen te liggen! Verdiend, in mijn ogen, komen we op een 2-2. Het stadion ontploft. Haverkort fluit af. Ergernissen dalen op hem neer terwijl hij het veld afloopt. Ergernissen alom. Bij ons, bij NEC.

Ergernissen waarom? Het feit dat het niet liep zoals het zou moeten. Het feit dat wij punten verliezen van clubs als NEC, VVV en Sparta. Onnodig en Twente onwaardig. Aanstaande zondag Grunn thuis. Ik heb mijn ergernissen in de kast gestopt en probeer het ook weer wat anders te bekijken. Al wel 11 wedstrijden ongeslagen. Vol goede moed zal ik dan naar onze Tempel gaan. Vertrouwen in de overwinning. De hele wedstrijd staand, zingend en gek doen. Dat toch stukken liever dan……ach ja, je begrijpt me wel."

Lees ook:Laatste groet op fctwente.blog.nl